Każdy uczeń posiada pewien określony potencjał rozwojowy, w którym możemy wyróżnić zdolności, preferencje i zainteresowania. Zainteresowania w ujęciu psychologicznym są ujmowane na trzy sposoby [1]:
Działania z zakresu doradztwa zawodowego a wspieranie rozwoju zainteresowań uczniów
Do kluczowych zadań doradcy zawodowego zalicza się wspieranie w rozpoznawaniu własnych zasobów, diagnozowanie potencjału efektywnego uczenia się czy określenie preferowanych metod zapamiętywania. Równie ważne jest jednak pobudzanie i inspirowanie do podejmowania nowych wyzwań, również w obszarze zainteresowań.
Trzy sposoby postrzegania zainteresowań – ujęcie psychologiczne
- Pierwsze podejście analizuje zainteresowania z perspektywy badań różnic kulturowych jako tymczasowy stan emocjonalny.
- Kolejne podejście z perspektywy psychologii edukacji utożsamiało zainteresowania z typem motywacji wewnętrznej.
- Po trzecie, zainteresowania ujmowano z perspektywy psychologii osobowości, gdzie analizowane zjawisko pojmowane jest jako niepowtarzalna właściwość danej jednostki.
Jak wskazują badania empiryczne, między innymi analizy Donalda Supera z 1972 roku, istnieje dodatni związek między zainteresowaniem zawodowym a satysfakcją z zawodu i zajmowanym stanowiskiem. Dostrzegł on również związek zainteresowań z powodzeniem w wytrwaniu na studiach i w zawodzie, zdobyciem wykształcenia i stabilizacją zawodową (ibidem). Super, tworząc teorię kariery zawodowej, podkreślił, że znaczącymi czynnikami w wyborze drogi zawodowej są właśnie zainteresowania, wartości i poziom zaangażowania. Według Antoniny Guryckiej zainteresowanie to: „właściwość psychiczna, która przybiera postać ukierunkowanej aktywności poznawczej o określonym nasileniu i przejawia się w wybiórczym stosunku do otaczających nas zjawisk” [2].
Frank Parsons uznawany jest za twórcę współcześnie rozumianego doradztwa zawodowego. Według niego adekwatny wybór zawodu powinien być oparty o trzy czynniki, dość szeroko rozumiane:
- dokładne poznanie siebie (własnych zdolności i umiejętności, zainteresowań, ograniczeń),
- wiedza na temat zalet i wad, wynagrodzenia, możliwości związanych z wykonywaniem określonego rodzaju pracy,
- logiczne rozważenie (true reasoning) zależności pomiędzy dwoma pozostałymi czynnikami.
Czynniki warunkujące rozwój zainteresowań
Czynniki mające wpływ na rozwój zainteresowań podzielić możemy na dwie zasadnicze grupy (wg A. Guryckiej):
- czynniki biogenetyczne,
- czynniki społeczno-kulturowe.
Czynniki biogenetyczne to wiek, płeć, zdolności. Do grupy czynników drugiego rodzaju zaliczamy środowisko społeczne, ze szczególnym uwzględnieniem roli rodziny, szkoły i grupy rówieśniczej. Proces rozwijania zainteresowań zależy od wielu czynników, osobowości, zdolności, temperamentu, ciekawości i uzdolnień. Obiekty wzbudzające zainteresowanie zmieniają się wraz z rozwojem dziecka.
Skuteczne wsparcie doradcze zależy od doradztwa zawodowego i od diagnoz psychologicznych, które kładą nacisk na różnice indywidualne. A w tym obszarze kluczowa jest aktualna wiedza o psychologicznych teoriach umysłu i osobowości. Nauczyciele i osoby prowadzące doradztwo zawodowe powinny być wyposażone w wiedzę z tego zakresu.
Zainteresowania a wybór szkoły i zawodu
Strukturę preferencji zawodowych większości ludzi można podzielić na takie grupy, jak: preferencje realistyczne, badawcze, artystyczne, społeczne, przedsiębiorcze i konwencjonalne [3]. O karierze zawodowej decyduje wiele czynników związanych z cechami osobowości i warunkami socjalizacji. J. L. Holland do sześciu typów preferencji zawodowych przyporządkował sześć rodzajów środowisk zawodowych, w obrębie których dominują określone osobowości, style zachowania i strategie rozwiązywania problemów. Wyróżnił: typ realistyczny, badawczy, artystyczny, społeczny, przedsiębiorczy, konwencjonalny [4].
W zależności od struktury zainteresowań możemy mówić o zainteresowaniach [5]:
- jednokierunkowych – ograniczonych do jednej dziedziny,
- dwuogniskowych – odnoszą się do dwóch niepowiązanych ze sobą dziedzin,
- wielostronnych – obejmujących wiele dziedzin, ale możliwe jest wskazanie jednej, głównej,
- amorficznych – rozproszonych, niedookreślonych.
J. Woroniecka wyróżniła także grupy zainteresowań, które odpowiadają nauczanym przedmiotom w szkole [6].:
- humanistyczne,
- matematyczno-fizyczne,
- biologiczno-chemiczne,
- techniczne,
- artystyczne,
- sportowe.
Jak widać typologii, klasyfikacji zainteresowań jest wiele. W literaturze przedmiotu zarysowuje się jednak widoczna teza – zainteresowania stanowią jeden z kluczowych czynników warunkujących wybór ścieżki edukacyjno-zawodowej.
Działania z zakresu doradztwa zawodowego a wspieranie rozwoju zainteresowań uczniów – podstawowe pytania od doradcy zawodowego
Podczas rozmowy doradczej, zanim doradca zawodowy sięgnie po narzędzia, kwestionariusze, warto, aby zadał uczniowi kilka podstawowych pytań, które mogą być pomocne w ocenie własnych zainteresowań:
- W jaki sposób spędzasz wolny czas?
- Jaki rodzaj książek lub czasopism najchętniej czytasz?
- Jakie filmy/programy telewizyjne oglądasz?
- Czy uczęszczasz na dodatkowe zajęcia? Jeśli tak, to jakie to zajęcia i dlaczego?
- Co Cię pasjonuje?
- Czy znasz zawód, w którym mógłbyś realizować swoją pasję, zainteresowania?
Podsumowując, warto zastanowić się nad rolą szkoły w kształtowaniu zainteresowań ucznia. Kompetentny nauczyciel powinien stanowić wzorzec osobowy, dostarczać w sposób przystępny i zrozumiały informacji na temat osiągnięć naukowych współczesnego świata, w sposób efektywny rozwijać umiejętność uczenia się, wspomagać młodego człowieka w odkrywaniu zasobów, realizacji zadań rozwojowych oraz kształtować poczucie odpowiedzialności za własny rozwój, oparty na społecznie akceptowanym i pożądanym systemie wartości [7].
[1] Hauziński A., Mapy poznawcze zainteresowań, „Czasopismo Psychologiczne”, 22, 2/2016, s. 23–251).
[2] (Gurycka, A., Rozwój i kształtowanie zainteresowań, Warszawa 1989, s. 33).
[3] Hauziński A., Mapy poznawcze zainteresowań, „Czasopismo Psychologiczne”, 22, 2/2016, s. 240.
[4] Więcej: Trzeciak W., Planuję swoją przyszłość zawodową, [w:] Moja przyszłość zawodowa, ZDZ, Warszawa 2000.
[5] Mądrzycki T., Osobowość jako system tworzący i realizujący plany, Gdańsk, 1996, s. 92–93.
[6] Woroniecka, J., Zajęcia aktywizujące uczniów do samodzielnego wyboru zawodu. Warszawa, 1989, s. 39.
[7] Gaś Z., Doskonalący się nauczyciel: psychologiczne aspekty rozwoju profesjonalnego nauczycieli, Lublin 2001, s. 11–12.